Mijn broer Henk

Van nicht Vera heb ik een hele serie oude foto's gekregen. Moeder heeft die destijds naar Amerika gestuurd en Vera heeft ze altijd keurig bewaard. Er zijn foto's bij die ik naar ik me kan herinneren nooit heb gezien zelfs of anders zo lang geleden dat ik ze helemaal heb vergeten. En heel leuk allemaal baby en kleuterfoto's van mijn broer Henk.

In het voorjaar van 1958 op een warme dag mocht ik met mijn vader (Henk) en moeder (Nel) mee; een heel avontuur met de tram en een pontje over het IJ. En daar vertelde moeder mij dat ik nog een broertje of zusje zou krijgen. De plek stond vele jaren later nog in mijn geheugen gegrift; ergens bij de Oranjesluizen in Amsterdam Noord. Ik was er zo blij mee.
En op 17 juli 1958 was het zo ver; mijn nieuwe broertje, Henk werd geboren in het ziekenhuis. Bij de bevalling van broer Jan had moeder zo'n vreselijke nabloeding gehad dat ze er bijna in gebleven was en daarom moest deze bevalling klinisch plaatsvinden. De weken voorafgaand aan de bevalling had ik bij mijn opa en oma in Zaandam gelogeerd en aansluitend nog bij tante Alda en oom Kees. Ik heb me in mijn leven nooit zo verveeld als bij die twee gelegenheden; zit er nu zelfs nog van te zuchten. Oma ten Brink had op Jan gepast en gekookt voor m'n vader en had er de schurft in dat ik ook niet gewoon thuis was gebleven. Maar moeder had politiek als ze was toegegeven aan de vraag van de andere oma die ook wat wilde betekenen; daar werd ik het slachtoffer van want: "Ferry is zo makkelijk". Ja, broer Jan had absoluut geprotesteerd als hij niks had mogen doen dan zich rot vervelen?!
Maar goed, de kleine Henk was geboren en daar lag hij in het ziekenhuisbedje; klein babykopje. En moeder lag in het ziekenhuisbed. Naast haar een andere mevrouw met baby; die baby zag helemaal geel weet ik nog. Nu weet ik dat dat erbij kan horen, toen vond ik het maar gek.
Thuis lag babybroertje Henk in het kinderbed; een wieg was er niet meer bij.

Babybroertje Henk thuis in zijn ledikantje. De borduurseltjes waren lichtblauw weet ik nog. Had moeder
allemaal met de hand erop geborduurd.

Moeder in de tuin met babybroertje Henk.

De volgende zomer; lekker naar het Sloterplasbad

Vol aandacht voor een jong poesje dat op de grond loopt. Henk ongeveer een jaar oud

Henk werd 1 jaar en kreeg bij die gelegenheid een duikelaar. Gefascineerd bekijkt hij hier zijn cadeau.

Met een lieve blijde lach is hij ontzettend jarig vandaag. 1 jaar geworden; is ook niet niks. 

Ik was ontzettend blij met m'n nieuwe broertje. We hebben in onze jonge jaren vanwege het grote leeftijdsverschil niet veel samen opgetrokken en ook nooit ruzie gemaakt. Hij heeft wel eens met een potlood in mijn postzegelboek gekrast; heb ik altijd bewaard als aandenken. Hij heeft ook wel eens iets kapot gemaakt, maar ja, ik zou nu niet eens meer weten wat dat dan wel geweest kan zijn. Tussen Jan en Henk boterde het wat minder. Bij de geboorte had Jan al gezegd: "gooi maar in de vuilnisbak", voor hem hoefde het niet. Henk had een mateloze bewondering voor zijn broer. Tja, daar laat ik het maar bij.
Fijn dat we deze oude foto's weer boven water hebben gekregen dankzij nicht Vera. De originelen zijn natuurlijk voor Henk, Charlotte en/of Petra.