Over Bram

Het is altijd bijzonder om een nieuwgeborene te ontangen in de familiekring. Natuurlijk kijkt iedereen naar gelijkenissen, zie je vaders- of moederskant erin? en wat zal dit nieuwe kind voor een karakter ontwikkelen? Dan is het leuk als je een kennis hebt met een liefhebberij in de astrologie. Deze kennis, Emmy, heeft van dat omstreden vakgebied sinds jaar en dag werk gemaakt, en zij wilde zich wel buigen over de horoscoop van Bram van Elven, geboren op 20 agustus 2016 om 08.43 uur. Voor de coördinaten van de plek van geboorte is uitgegaan van het Groene Hart ziekenhuis in Gouda: 52.02144 / 04.70341

Na grondig wichelen kwam daar het volgende uit. 

Het zonnehuis van Bram is natuurlijk Leeuw. De ascendant lijkt in Weegschaal te staan, maar op slechts 8 seconden, dus als de coördinaten van de geboorteplek iets zouden afwijken, zou het toch nog Maagd kunnen zijn. Dat maakt verschil voor de manier waarop Bram dingen zou aanpakken: meer gericht op samenwerking, sfeer en het geheel tegenover detaillistischer, (over-)kritisch. In elk geval zit er vuur in zijn horoscoop, veel vuur, wat wijst op een grote energie.

Bram kan trots zijn, soms wat te trots en dan neigt hij naar egocentrisch gedrag, maar hij heeft oog voor anderen. Daardoor kan en moet hij zijn enorme voortvarendheid in toom houden als het nodig is. Zijn kracht is de vernieuwing, hij heeft een uitvindersmentaliteit. In die vernieuwing kan hij grenzen overschrijden, horizonten voorbij die voor anderen onbereikbaar zijn. Daarin is hij dan ook nog eens ambitieus. Omdat hij heel veel details ziet, raakt hij soms gefrustreerd. In die details kan hij dan namelijk doordraven. Tot zijn ergernis heeft hij dan soms te maken met regels en wetten, terwijl hij voorbij de horizon wil. 

In zijn intieme relatie tot anderen en vriendschappen is hij heel kritisch. Hij kiest echt, voor een beperkt aantal mensen, en is in die relatie dan zeer toegewijd. Hij komt niet altijd zo over maar hij is best gevoelig. 

Maatschappelijk gezien zal hij als grensoverschrijdend in vernieuwend werk worden ervaren. Afhankelijk van alweer de precieze geboorteplek wijst dit op óf een prominente plaats onder de mensen, óf op zo'n plaats in onderzoek. Of wie weet, allebei. Hij moet wel steeds op de rem trappen door 'wetten en praktische bezwaren' waar je in het leven mee te maken krijgt, terwijl hij maar voort en voort wil. En soms zijn het juist details die hij zelf wil uitwerken of begrijpen, waardoor het tempo vertraagt. Maar de combinatie van ambitie, energie en vernieuwende mentaliteit belooft dat we nog van hem zullen horen.

Mijn broer Henk

Van nicht Vera heb ik een hele serie oude foto's gekregen. Moeder heeft die destijds naar Amerika gestuurd en Vera heeft ze altijd keurig bewaard. Er zijn foto's bij die ik naar ik me kan herinneren nooit heb gezien zelfs of anders zo lang geleden dat ik ze helemaal heb vergeten. En heel leuk allemaal baby en kleuterfoto's van mijn broer Henk.

In het voorjaar van 1958 op een warme dag mocht ik met mijn vader (Henk) en moeder (Nel) mee; een heel avontuur met de tram en een pontje over het IJ. En daar vertelde moeder mij dat ik nog een broertje of zusje zou krijgen. De plek stond vele jaren later nog in mijn geheugen gegrift; ergens bij de Oranjesluizen in Amsterdam Noord. Ik was er zo blij mee.
En op 17 juli 1958 was het zo ver; mijn nieuwe broertje, Henk werd geboren in het ziekenhuis. Bij de bevalling van broer Jan had moeder zo'n vreselijke nabloeding gehad dat ze er bijna in gebleven was en daarom moest deze bevalling klinisch plaatsvinden. De weken voorafgaand aan de bevalling had ik bij mijn opa en oma in Zaandam gelogeerd en aansluitend nog bij tante Alda en oom Kees. Ik heb me in mijn leven nooit zo verveeld als bij die twee gelegenheden; zit er nu zelfs nog van te zuchten. Oma ten Brink had op Jan gepast en gekookt voor m'n vader en had er de schurft in dat ik ook niet gewoon thuis was gebleven. Maar moeder had politiek als ze was toegegeven aan de vraag van de andere oma die ook wat wilde betekenen; daar werd ik het slachtoffer van want: "Ferry is zo makkelijk". Ja, broer Jan had absoluut geprotesteerd als hij niks had mogen doen dan zich rot vervelen?!
Maar goed, de kleine Henk was geboren en daar lag hij in het ziekenhuisbedje; klein babykopje. En moeder lag in het ziekenhuisbed. Naast haar een andere mevrouw met baby; die baby zag helemaal geel weet ik nog. Nu weet ik dat dat erbij kan horen, toen vond ik het maar gek.
Thuis lag babybroertje Henk in het kinderbed; een wieg was er niet meer bij.

Babybroertje Henk thuis in zijn ledikantje. De borduurseltjes waren lichtblauw weet ik nog. Had moeder
allemaal met de hand erop geborduurd.

Moeder in de tuin met babybroertje Henk.

De volgende zomer; lekker naar het Sloterplasbad

Vol aandacht voor een jong poesje dat op de grond loopt. Henk ongeveer een jaar oud

Henk werd 1 jaar en kreeg bij die gelegenheid een duikelaar. Gefascineerd bekijkt hij hier zijn cadeau.

Met een lieve blijde lach is hij ontzettend jarig vandaag. 1 jaar geworden; is ook niet niks. 

Ik was ontzettend blij met m'n nieuwe broertje. We hebben in onze jonge jaren vanwege het grote leeftijdsverschil niet veel samen opgetrokken en ook nooit ruzie gemaakt. Hij heeft wel eens met een potlood in mijn postzegelboek gekrast; heb ik altijd bewaard als aandenken. Hij heeft ook wel eens iets kapot gemaakt, maar ja, ik zou nu niet eens meer weten wat dat dan wel geweest kan zijn. Tussen Jan en Henk boterde het wat minder. Bij de geboorte had Jan al gezegd: "gooi maar in de vuilnisbak", voor hem hoefde het niet. Henk had een mateloze bewondering voor zijn broer. Tja, daar laat ik het maar bij.
Fijn dat we deze oude foto's weer boven water hebben gekregen dankzij nicht Vera. De originelen zijn natuurlijk voor Henk, Charlotte en/of Petra.